Każdy z nas nieustannie doświadcza pokus ze strony diabła. Musimy pamiętać, że nasz przeciwnik jest dużo bardziej inteligentny od nas, co wynika z faktu, że mimo upadku posiada jednak anielską naturę. Diabeł ma na celu sprowokowanie nas do grzechu z kilku powodów. Chce nas poróżnić z naszym Panem, nakłaniając nas do nieposłuszeństwa względem Bożych przykazań. Chce nas zniewolić abyśmy stali się nieskuteczni. Tak długo jak jesteśmy blisko Pana, tak długo jesteśmy ogromnym zagrożeniem dla jego królestwa lub inaczej jego strefy wpływów.

1.1. Pokazanie Boga jako naszego nieprzyjaciela, a jego praw jako krzywdzących i ograniczających naszą wolność.

Księga Rodzaju : 3,1 - 3,10

1.A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?

2.Niewiasta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy,

3.Tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli.

4.Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie!

5.Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło.

6.Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł.

8.Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.

3.Obawiam się jednak, ażeby, jak wąż chytrością swoją zwiódł Ewę, tak i myśli wasze nie zostały skażone i nie odwróciły się od szczerego oddania się Chrystusowi.

4.Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością.

Zobaczmy jaką taktykę obrał diabeł w czasie kuszenia Ewy:

a) Cały jego wywód był kłamstwem. Zaprzeczył słowom Boga.

b) Pokazał Boże Prawo jako krzywdzące, Boga jako zazdrosnego tyrana, natomiast siebie samego jako przyjaciela.

c) Działał na ambicje Ewy stania się równym Bogu. Bóg dał pierwszym ludziom wszystko czego potrzebowali do życia. Diabeł przychodzi i pokazuje, że to wszystko jako niewystarczające.

Ewangelia św. Mateusza : 4,1 - 4,11

2.A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, wówczas łaknął.

3.I przystąpił do niego kusiciel, i rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.

4.A On odpowiadając, rzekł: Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

6.I rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisano bowiem: Aniołom swoim przykaże o tobie, abyś nie zranił o kamień nogi swojej.

7.Jezus mu rzekł: Napisane jest również: Nie będziesz kusił Pana, Boga swego.

8.Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich.

9.I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon.

10.Wtedy rzekł mu Jezus: Idź precz szatanie! Albowiem napisano: Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz.

Ewangelia św. Łukasza : 4,13

A gdy dokończył diabeł kuszenia, odstąpił od niego do pewnego czasu.

Ponieważ kuszeniu został poddany nawet sam Jezus, to możemy być pewni, że nikt z nas nie będzie wolny od tego. Zobaczmy jakimi metodami posłużył się diabeł:

b) Pokazuje “łatwiejszą” drogę do celu za pozornie niską cenę (panowanie nad światem za mały ukłon). Tylko jeden mały kompromis w cztery oczy.

c) Próba odwiedzenia od przeznaczonej przez Boga misji. Diabeł działał na ambicje Jezusa. Chciał nakłonić Jezusa do odstąpienia od sylwetki sługi.

Ewangelia św. Łukasza : 8,13

A tymi na opoce są ci, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, ale korzenia nie mają, do czasu wierzą, a w chwili pokusy odstępują.

1.4. Diabeł wykorzystuje naszą skłonność do grzechu (grzeszną naturę)

9.A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie.

10.Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia.

13.Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy, ani sam nikogo nie kusi.

14.Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą;

15.Potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.

16.Nie błądźcie, umiłowani bracia moi.

b) Pokazuje i jest gotów nawet dać mniejsze dobro po to, by w rezultacie odebrać to co jest najważniejsze (zbawienie). Człowiek ulega temu podstępowi dlatego, że poprzez grzeszną naturę często błądzi, gubiąc jasne widzenie prawdy.

c) Wprost wyrzucanie diabła (Jezus dał nam ten autorytet).

Ewangelia św. Mateusza : 6,13

Ewangelia św. Mateusza : 26,40 - 26,41

41.Czuwajcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie; duch wprawdzie jest ochotny, ale ciało mdłe.

Ewangelia św. Łukasza : 22,39 - 22,46

40.A gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: Módlcie się, aby nie popaść w pokuszenie.

41.A sam oddalił się od nich, jakby na rzut kamienia, i padłszy na kolana, modlił się,

42.Mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ten kielich ode mnie; wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie.

46.I rzekł do nich: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie.

Paweł pokazuje, że na pokusy związane ze sferą seksu podatni są również chrześcijanie. Obroną jest tutaj dobra relacja małżeńska, która umożliwia dialog. Kiedy jest dialog to łatwiej mówić o potrzebach i służyć sobie nawzajem.

4.Nie żona rozporządza własnym ciałem, lecz mąż; podobnie nie mąż rozporządza własnym ciałem, lecz żona.

5.Nie strońcie od współżycia z sobą, chyba za wspólną zgodą do pewnego czasu, aby oddać się modlitwie, a potem znowu podejmujcie współżycie, aby was szatan nie kusił z powodu niepowściągliwości waszej.

6.A to, co mówię, jest zaleceniem, a nie rozkazem.

2.4. Poszczególne obowiązki we wspólnocie powinny być powierzane ludziom kompetentnym, z doświadczeniem.

2.Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel,

3.Nie oddający się pijaństwu, nie zadzierzysty, lecz łagodny, nie swarliwy, nie chciwy na grosz,

4.Który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości,

6.Nie może to być dopiero co nawrócony, gdyż mógłby wzbić się w pychę i popaść w potępienie diabelskie.

Musimy pamiętać, że diabeł ponawia pokusy i stara się to robić aż do skutku. Kiedy Jezus był kuszony, to diabeł po porażce odstąpił tylko na jakiś czas (Łuk. 4,13). Paweł również nawołuje do czujności.

12.A tak, kto mniema, że stoi, niech baczy, aby nie upadł.

13.Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść.

Wracając do ostatniego fragmentu, możemy zauważyć pewną obietnicę. Bóg zawsze daje nam siłę do wyjścia z najgorszej pokusy. Kiedy ulegniemy to obwiniać możemy wyłącznie siebie samych. Niestety w zamian często usprawiedliwiamy się twierdząc, że nie mieliśmy siły. Kiedy pojawia się pokusa to musimy zwrócić się do Boga, któremu przecież zależy na tym, abyśmy nie upadli, a On pomoże nam na pewno.

6.Miasta Sodomę i Gomorę spalił do cna i na zagładę skazał jako przykład dla tych, którzy by mieli wieść życie bezbożne,

7.Natomiast wyrwał sprawiedliwego Lota, udręczonego przez rozpustne postępowanie bezbożników,

9.Umie Pan wyrwać pobożnych z pokuszenia, bezbożnych zaś zachować na dzień sądu celem ukarania,

4.Wy nie opieraliście się jeszcze aż do krwi w walce przeciw grzechowi

5.I zapomnieliście o napomnieniu, które się zwraca do was jak do synów: Synu mój, nie lekceważ karania Pańskiego ani nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza;

6.Bo kogo Pan miłuje, tego karze, i chłoszcze każdego syna, którego przyjmuje.

8.A jeśli jesteście bez karania, które jest udziałem wszystkich, tedy jesteście dziećmi nieprawymi, a nie synami.

Musimy pamiętać o tym, że upadek jednego członka wspólnoty szkodzi innym. Dlatego też wzajemna troska jest tak ważna. Paweł miał nieustannie w pamięci wszystkie kościoły i toczył o nie boje w modlitwie.

Dlatego i ja, nie mogąc tego dłużej znieść, wysłałem go, aby się dowiedzieć o wierze waszej, czy aby czasem nie zwiódł was kusiciel, a praca nasza nie poszła na marne.

Wytrwanie w pokusach jest trwaniem przy Panu. Trud ten jest konieczny przede wszystkim dla naszego własnego dobra. Jako nagrodę otrzymujemy Królestwo Boże.

Ewangelia św. Łukasza : 22,25 - 22,29

26.Wy zaś nie tak, lecz kto jest największy wśród was, niech będzie jako najmniejszy, a ten, który przewodzi, niech będzie jako usługujący.

28.Wy zaś jesteście tymi, którzy wytrwali przy mnie w pokuszeniach moich.

29.A Ja przekazuję wam Królestwo, jak i mnie Ojciec mój przekazał,