LIST DO KOLOSAN

I. WSTĘP

Problem jaki zaistniał w kościele w Kolosach jest pod pewnymi względami podobny do problemu jaki miał miejsce w kościołach Galacji. Chodziło mianowicie o to, że zaczęto uzupełniać Ewangelię o elementy ludzkie. Istnieją jednak pewne różnice, które zadecydowały o formie obrony jaką przyjął Paweł.

U Galacjan herezja związana z odejściem od Ewangelii łasaki miała charakter w pełni świadomy. Galacjanom głoszono wprost koniczność przestrzegania Prawa Mojżeszowego, a oni to przyjęli jako część swojej doktryny. Pociągnęło to za sobą ostrą reakcję ze strony Pawła. Linia obrony jaka została wtedy podjęta polegała na konkretnym i wnikliwym studium Słowa (Starego Testamentu) i wykazaniu konkretnych błędów, co powinno wystarczyć do odparcia ataku herezji. Łatwo można było zidentyfikować mąciciela.

W Kolosach był zupełnie inny sposób zwiedzenia. Tutaj herezja weszła w sposób bardziej podstępny. Z treści listu trudno jest wywnioskować kto konkretnie ponosi winę za wprowadzenie Kolosan w błąd. Prawdopodobnie byli to jacyś ludzie przyjmujący swoistą mieszankę judaizmu z filozofią grecką (może jakaś wczesna odmiana gnostycyzmu). O ile w Galacji atak wymierzony był w treść Ewangelii jako takiej, to tutaj skoncentrował się na osobie Jezusa. Innymi słowy zaczęto fałszować charakter Jezusa. Z treści listu można wywnioskować, że fałszowanie to odbywało się w kilku aspektach:

a. Oddalenie Chrystusa od człowieka. Prawdopodobnie uznano, że człowiek jest zbyt mały i niegodny by osobiście przyjść do Jezusa. W zawiązku wprowadzono istoty pośredniczące (aniołów) (Kol.2,18), którym należy się w związku z tym jakaś forma czci.

b. Nadanie Jezusowi pewnych cech charakterystycznych dla bóstw pogańskich. Tamte bóstwa, a właściwie demony, są dalekie i zimne. Ich wyznawcy muszą sobie zasłużyć na ich “łaskawość” poprzez różnego rodzaju ofiary i wyrzeczenia. Tutaj polegało to na poniżaniu samego siebie, spełnianiu pewnych praktyk, aby zasłużyć sobie na łaskawość “Jezusa”. Innymi słowy odarto Jezusa z miłości.

Wszystko to doprowadziło do przyjęcia konieczności zasługiwania sobie na różne rzeczy (również zbawienie). Obrona Pawła nie musiała opierać się na kontrataku wprost, lecz bardziej na pozytywnym przedstawieniu osoby Pana Jezusa i napomnieniu.

Zwróćmy uwagę na to, że Kolosanie byli ludźmi szczerymi w wierze (1,1.4; 2,5), którzy szukali Boga. Jeśli nawet popadli w herezję to było to bardziej poprzez podstępne zwiedzenie, którego w pełni sobie nie uświadomili, a nie poprzez zmianę doktryny (tak jak w kościołach Galacji). Widać to po stosunku Pawła do nich. W całym liście odnosi się do nich bardzo ciepło i serdecznie, inaczej niż do Galacjan, których wprost złajał za głupotę. Przyczyna dla której Kolosanie dali się zwieść mogła polegać na utracie czujności w połączeniu z brakiem znajomości Słowa. Myślę, że dlatego Paweł w napomnieniach zachęca ich do chodzenia w Słowie (3,16).

II. BUDOWA LISTU.

List ogólnie można podzielić na trzy części:

1. Część teoretyczną albo teologiczną (1 i 2 rozdział)

2. Część praktyczną (3,1 - 4,6)

3. Zakończenie (4,7 - 4,18)

(CZĘŚĆ TEOLOGICZNA)

Tutaj Paweł zajmuje się doktryną, która ma charakter teoretyczny patrząc z punktu widzenia życia chrześcijańskiego. W zasadzie w tej części listu rozgrywa się całość walki z herezją. Po wstępie (1,1-2), w którym Paweł przedstawia autorów listu i adresata następuje dziękczynienie za kościół w Kolosach i jego wiarę i miłość do innych braci. Widać tutaj, że Kolosanie byli ludźmi naprawdę szczerymi. Powinno nas to zastanowić. Skoro popaść w zwiedzenie może nawet ten kto szczerze kocha Jezusa, to podobna rzecz może przytrafić się każdej wspólnocie nie wyłączając naszej. Dlatego tak ważna jest czujność połączona ze studium Biblii.

ROZDZAIAŁ 1.

1.Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat,

2.Do świętych i wierzących braci w Chrystusie, którzy są w Kolosach: Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa.

3.Dziękujemy Bogu, Ojcu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, zawsze gdy się za was modlimy,

4.Bo usłyszeliśmy o wierze waszej w Chrystusie Jezusie i o miłości, jaką żywicie dla wszystkich świętych,

5.Dla nadziei, która jest przygotowana dla was w niebie; o niej to słyszeliście już przedtem w ewangelicznym Słowie prawdy,

6.Które was doszło; tak dzieje się to zarówno na całym świecie, jak i pośród was od tego dnia, kiedy usłyszeliście i poznaliście łaskę Bożą w prawdzie, że ona wydaje owoc i rośnie.

7.Tak też nauczyliście się go od Epafrasa, umiłowanego współsługi naszego, który jest wiernym sługą Chrystusowym dla was,

8.Który też doniósł nas o miłości waszej w Duchu.

9.Dlatego i my od tego dnia, kiedy to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, abyście doszli do pełnego poznania woli jego we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu,

10.Abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga,

11.Utwierdzeni wszelką mocą według potęgi chwały jego ku wszelkiej cierpliwości i wytrwałości, z radością

12.Dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w dziedzictwie świętych w światłości,

W powyższym fragmencie zawarty jest jeden z wersetów, który pozwala na identyfikacje źródła problemu (1,9). Paweł nieustannie się modli o to by Kolosanie w pełni poznali wolę Pana. Prawdopodobnie niepełna jej znajomość była przyczyną zwiedzenia. W zestawieniu z (4,12) widać, że modlitwy o poznanie woli Bożej przez Kolosan były przedmiotem bojów wielu osób, co pokazuje, że taka potrzeba gruntownie istniała.

.

************************************************

W dalszej części przedstawiony jest Pan Jezus. Myślę, że było to potrzebne by odbiorcy listu uświadomili sobie kim jest nasz Pan. Widocznie nie mieli tutaj pełnej świadomości.

13.Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna swego umiłowanego,

14.W którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.

15.On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia,

16.Ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne,czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.

17.On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane,

18.On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy,

19.Ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości

20.I żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego.

21.I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były,

22.Teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych,

23.Jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą.

Paweł dalej mówi też o swojej pracy dla kościoła.

24.Teraz raduję się z cierpień, które za was znoszę i dopełniam na ciele moim niedostatku udręk Chrystusowych za ciało jego, którym jest Kościół,

25.Tego Kościoła sługą zostałem zgodnie z postanowieniem Boga, powziętym co do mnie ze względu na was, abym w pełni rozgłosił Słowo Boże,

26.Tajemnicę, zakrytą od wieków i od pokoleń, a teraz objawioną świętym jego.

27.Im to chciał Bóg dać poznać, jak wielkie jest między poganami bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały.

28.Jego to zwiastujemy, napominając i nauczając każdego człowieka we wszelkiej mądrości, aby stawić go doskonałym w Chrystusie Jezusie;

29.Nad tym też pracuję, walcząc w mocy jego, która skutecznie we mnie działa.

ROZDZIAŁ 2.

1.Chcę bowiem, abyście wiedzieli, jak wielki bój toczę za was i za tych, którzy są w Laodycei, i za tych wszystkich, którzy osobiście mnie nie poznali,

2.Aby pocieszone były ich serca, a oni połączeni w miłości zdążali do wszelkiego bogactwa pełnego zrozumienia, do poznania tajemnicy Bożej, to jest Chrystusa,

3.W którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania.

**************************************************

Niżej pokazane są przyczyny dla których Paweł mówił o sobie i przedstawiał swoją pracę. Pokazuje, że jemu naprawdę zależy na nich.

4.A to mówię, aby was nikt nie zwodził rzekomo słusznymi wywodami.

5.Bo chociaż ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i raduję się, widząc, że jest u was ład i że wiara wasza w Chrystusie jest utwierdzona.

6.Jak więc przyjęliście Chrystusa Jezusa, Pana, tak w nim chodźcie,

7.Wkorzenieni weń i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, składając nieustannie dziękczynienie.

8.Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Chrystusie;

9.Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości

10.I macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności,

Tutaj (2,8-10) pokazana jest część problemu jaki zaistniał w Kolosach a mianowicie wpływ pogańskich filozofii i ich mieszanie się z chrześcijaństwem

**************************************************

Fragment 2,11-15 jest niezwykle istotny. Pokazuje Kolosanom w jaki sposób zostali w pełni usprawiedliwieni przez śmierć Jezusa na krzyżu. Niczego nie potrzeba już dodawać.

11.W nim też zostaliście obrzezani obrzezką, dokonaną nie ręką ludzką, gdy wyzuliście się z grzesznego ciała ziemskiego; to jest obrzezanie Chrystusowe.

12.Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych.

13.I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy;

14.Wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża;

15.Rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi.

Inicjatywa należy do Boga. On uczynił dla nas to wszystko.

**************************************************

W związku z tym nikt nie ma prawa wmawiać im, że wykonywanie pewnych praktyk może tutaj cokolwiek zmienić. Paweł pokazuje tutaj sylwetkę tych, którzy zwiedli Kolosan.

a. Poniżanie samych siebie

b. oddawani czci aniołom jako osobom pośredniczącym między Bogiem a człowiekiem

c. cielesność

d. trzymanie się jakieś swojej religii zamiast Chrystusa, który jest Głową.

e. upodobanie w swoich praktykach (pycha)

f. nietolerancja, narzucanie swoich praktyk innym

16.Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu.

17.Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus.

18.Niech was nikt nie potępia, kto ma upodobanie w poniżaniu samego siebie i w oddawaniu czci aniołom, a opierając się na swoich widzeniach, pyszni się bezpodstawnie cielesnym usposobieniem swoim,

19.A nie trzyma się głowy, z której całe ciało, odżywiane i spojone stawami i ścięgnami, rośnie wzrostem Bożym.

**************************************************

Kolosanie im ulegli (2,20), co pokazuje, że w sumie mieli małe poznanie woli Pana. Paweł pokazuje im, jaki sens mają te wszystkie praktyki, którym poddali się Kolosanie, myśląc, że przez to cokolwiek uzyskają.

a. Paweł przyrównuje do żywiołów tego świata, którym służą poganie.

b. praktyki te nie mają nic wspólnego z Bogiem. Są to tylko ludzkie wymysły.

c. obrzędy te mają pozory mądrości

d. prawdopodobnie polegały też na pewnej formie ascezy, polegającej na umartwianiu swojego ciała.

e. w rezultacie poniżają człowieka, który będąc dzieckiem Bożym ma wielką godność przed Bogiem

f. pokarmy, których których zaczęli sobie odmawiać, Kolosanie są częścią skłądową tego świata (niszczeją jak wszystko na świecie)

20.Jeśli tedy z Chrystusem umarliśmy dla żywiołów świata, to dlaczego poddajecie się takim zakazom, jakbyście w świecie żyli:

21.Nie dotykaj, nie kosztuj, nie ruszaj?

22.Przecież to wszystko niszczeje przez samo używanie, a są to tylko przykazania i nauki ludzkie.

23.Mają one pozór mądrości w obrzędach wymyślonych przez ludzi, w poniżaniu samego siebie i w umartwianiu ciała, ale nie mają żadnej wartości, gdy chodzi o opanowanie zmysłów.

(CZĘŚĆ PRAKTYCZNA LISTU)

Kilka powodów złożyło się na napisanie dalszej części listu:

a. Paweł był praktykiem, co oznaczało, że Ewangelia głoszona i przyjęta musi mieć odbicie w czynach.

b. skoro Kolosanie byli tak podatni na zwiedzenie, to poprzestając na części teoretycznej mogło dojść do przegięć w drugą stronę.

c. pewne sformułowania pokazują, że to o czym Paweł mówi miało już miejsce (2,23). Pomimo umartwianiu swojego ciała i tak byli cieleśni, co przejawiało się w cielesnych uczynkach.

ROZDZIAŁ 3.

1.A tak, jeśliście wzbudzeni z Chrystusem, tego co w górze szukajcie, gdzie siedzi Chrystus po prawicy Bożej;

2.O tym, co w górze, myślcie, nie otym, co na ziemi.

3.Umarliście bowiem, a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu;

4.Gdy się Chrystus, który jest życiem naszym, okaże, wtedy się i wy okażecie razem z nim w chwale.

5.Umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem,

6.Z powodu których przychodzi gniew Boży.

7.Niegdyś i wy postępowaliście podobnie, kiedy im się oddawaliście;

8.Ale teraz odrzućcie i wy to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, bluźnierstwo i nieprzyzwoite słowa z ust waszych;

9.Nie okłamujcie się nawzajem, skoro zwlekliście z siebie starego człowieka wraz z uczynkami jego,

10.A przyoblekli nowego, który się odnawia ustawicznie ku poznaniu na obraz tego, który go stworzył.

11.W odnowieniu tym nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz Chrystus jest wszystkim i we wszystkich.

12.Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość,

13.Znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy.

14.A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości.

15.A w sercach waszych niech rządzi pokój Chrystusowy,do którego też powołani jesteście w jednym ciele; a bądźcie wdzięczni.

16.Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych;

17.I wszystko cokolwiek czynicie w słowie lub uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu Ojcu.

18.Żony, bądźcie uległe mężom swoim, jak przystoi w Panu.

19.Mężowie, miłujcie żony swoje i nie bądźcie dla nich przykrymi.

20.Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim; albowiem Pan ma w tym upodobanie.

21.Ojcowie, nie rozgoryczajcie dzieci swoich, aby nie upadały na duchu.

22.Słudzy, bądźcie posłuszni we wszystkim ziemskim panom, służąc nie tylko pozornie, aby się przypodobać ludziom, lecz w szczerości serca, jako ci, którzy się boją Pana.

23.Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, a nie dla ludzi,

24.Wiedząc, że od Pana otrzymaliście jako zapłatę dziedzictwo, gdyż Chrystusowi Panu służycie.

25.Kto bowiem wyrządza krzywdę, otrzyma odpłatę za krzywdę bez względu na osobę.

ROZDZIAŁ 4.

1.Panowie, obchodźcie się ze sługami waszymi sprawiedliwie i rzetelnie, wiedząc, że i wy macie Pana w niebie.

2.W modlitwie bądźcie wytrwali i czujni z dziękczynieniem,

3.A módlcie się zarazem i za nas, aby Bóg otworzył nam drzwi dla Słowa w celu głoszenia tajemnicy Chrystusowej, z powodu której też jestem więźniem,

4.Abym ją obwieścił, jak powinienem.

5.Z tymi, którzy do nas nie należą, postępujcie mądrze, wykorzystując czas.

6.Mowa wasza niech będzie zawsze uprzejma, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak macie odpowiadać każdemu.

To wszystko o czym pisze Paweł co powinni czynić Kolosanie jest owocem Ducha i zmienionego serca. I to ma wartość przed Bogiem.

(ZAKOŃCZENIE LISTU I POZDROWIENIA)

7.Wszystko, co mnie dotyczy, opowie wam Tychikus, brat umiłowany i wierny sługa, i współsługa w Panu,

8.Którego posłałem do was po to, abyście się dowiedzieli, co się z nami dzieje, i aby pocieszył wasze serca;

9.Posłałem go z Onezymem, wiernym i umiłowanym bratem, który pochodzi spośród was; oni was powiadomią o wszystkim, co się tutaj dzieje.

10.Pozdrawia was Arystarch, współwięzień mój, i Marek, siostrzeniec Barnaby, o którym otrzymaliście polecenie, abyście go przyjęli, jeśli do was przyjdzie,

11.I Jezus, zwany Justem. Oni są jedynymi Żydami, którzy są współpracownikami moimi dla sprawy Królestwa Bożego, oni stali się dla mnie pociechą.

12.Pozdrawia was Epafras, który pochodzi spośród was, sługa Chrystusa Jezusa, który nieustannie toczy za was bój w modlitwach, abyście byli doskonali i trwali we wszystkim, co jest wolą Bożą.

13.Wystawiam mu bowiem świadectwo, że ponosi wielki trud za was i za tych, którzy są w Laodycei i w Hierapolis.

14.Pozdrawia was Łukasz, lekarz umiłowany, i Damas.

15.Pozdrówcie braci w Laodycei i w Nymfasa, i zbór, który jest w jego domu.

16.A gdy ten list będzie u was odczytany, postarajcie się o to, aby został odczytany także w zborze Laodycejczyków, a ten, który jest z Laodycei, i wy też przeczytajcie.

17.Powiedzcie też Archippowi: Bacz, abyś wypełnił posługiwanie, które otrzymałeś w Panu.

18.Pozdrowienie moją, Pawła ręką. Pamiętajcie o więzach moich. Łaska niech będzie z wami. Amen.